KONKURS – Do wygrania 9x książka o Andrzeju Gołocie „Niepokonany w 28 walkach”

Pamiętam jak była walka Andrzej vs Lenox, siedziałem czekałem, a później ojciec się ze mnie śmiał bo walkę pokazali w teleexpresie bo trwała 58 sekund chyba.

Oczywiście Gołota przynosił kibicom wielkie emocje, walka z Ridickiem którą miał praktycznie wygraną, końcówka pojedynku A ten go wali po jajcach.

Kolejna walka z Tysonem, gdzie Andrzej został obrzucony przez kibiców kubkami po napojach itp, a po walce okazało się że Majkel był na dopingu.

Teraz ostatnie emocje jakie pamiętam z Panem Andrzejem, to jego występ w Ameryka Express, czy jakimś Agencie jak mu Mariola robiła sceny zazdrości, a Andrzej nie potrafił wyjąkać ani słowa.

Pozdrawiam

Odpowiedz 2 polubień

Mój starszy był fanatykiem Gołoty. Latach 90 byłem gówniakiem, ale do dziś mam w pamięci budzenie w nocy, by zobaczyć, jak Polak bije Murzyna.

Pierwszą walkę, jaką wyraźnie pamiętam to pierwsze starcie z Bowe miałem wtedy prawie 8 lat. Walka akurat jakimś trafem była w dzień urodzin mojego Starego, który rozpoczął świętowanie już z dwa dni wcześniej. Oczywiście zostałem obudzony, by zobaczyć, jak Endrju bije Czarnego. Gdy tylko widowisko się rozpoczęło to najebany stary i wujek zaczęli drżeć mordę na całego. Z każdym ciosem Andrzeja cieszyli mordy, jakby wygrali co najmniej milion w totka. Było ogólnie super, ja w środku nocy oglądając boks z dorosłymi. Do czasu sami wiecie, co się stało w 7 rundzie. Po ciosach Gołoty na jaja Bowe i dyskwalifikacji w moim domu zapanowała cisza. Nagle patrzę, wstaje wkurwiony stary, podchodzi do telewizora marki Orion. Coś mamrocze pod nosem i chwyta za tv, nagle ciskając nim o ścianę. Huk i błysk rozjebanego ekranu i stary z łzami pytający wujka, dlaczego on to kurwa zrobił.

To moje najlepsze wspomnienie z walkami Andrzeja.

Odpowiedz 6 polubień

Mój starszy był fanatykiem Gołoty. Latach 90 byłem gówniakiem, ale do dziś mam w pamięci budzenie w nocy, by zobaczyć, jak Polak bije Murzyna.

Pierwszą walkę, jaką wyraźnie pamiętam to pierwsze starcie z Bowe miałem wtedy prawie 8 lat. Walka akurat jakimś trafem była w dzień urodzin mojego Starego, który rozpoczął świętowanie już z dwa dni wcześniej. Oczywiście zostałem obudzony, by zobaczyć, jak Endrju bije Czarnego. Gdy tylko widowisko się rozpoczęło to najebany stary i wujek zaczęli drżeć mordę na całego. Z każdym ciosem Andrzeja cieszyli mordy, jakby wygrali co najmniej milion w totka. Było ogólnie super, ja w środku nocy oglądając boks z dorosłymi. Do czasu sami wiecie, co się stało w 7 rundzie. Po ciosach Gołoty na jaja Bowe i dyskwalifikacji w moim domu zapanowała cisza. Nagle patrzę, wstaje wkurwiony stary, podchodzi do telewizora marki Orion. Coś mamrocze pod nosem i chwyta za tv, nagle ciskając nim o ścianę. Huk i błysk rozjebanego ekranu i stary z łzami pytający wujka, dlaczego on to kurwa zrobił.

To moje najlepsze wspomnienie z walkami Andrzeja.

Ja też się jaram w środku nocy kiedy walczy np Janek (aż czasem budzi się moja kobieta i pyta czy mnie pojebało), ale Twój stary to dopiero fanatyk żeby tv rozjebać :juanlaugh:

Odpowiedz polub

Ja akurat byłem zbyt młody i nie bardzo interesowałem się boksem w latach gdy pan Andrzej się bił. I dla mnie te historie o rozpierdalanych telewizorach, bo Gołota przegrał albo uciekł to trącą srogim farmazonem. Ale z kolegami w liceum mieliśmy plan by obejrzeć jego walkę z Tysonem, z tym kurwa Tysonem! Bestią, która zamiatała ring każdym ( no bo kto kurwa go nie znał - no i of korz do czasu zamiatał te ringi), ale jednak! Który Polak, mógł się pochwalić walką z kimś takim?! No ale na szczęście się pospaliśmy i skrót ogarnęliśmy później w TV.

Wcale nie hejtując, to na pewno wiersz pana Andrzeja dla pani Szymborskiej, koło tego nie da się przejść obojętnie. Dwie walki z Bowem, kompletnie nie zrozumiałe. Walka z Byrdem i Ruziem, jak dla mnie obie wygrane. Walki z Adamkiem i Saletą, przemilczę. Bo to nawet nie był cień cienia Andrzeja Gołoty i standardowe pierdololo o tym, że lewa ręka naprawiona i uderza itp. Tak trochę na zasadzie Adamkowego, jak jestem szybki to wygram z każdym.

Mnie to najbardziej zastanawia, czy jakby pan Andrzej miał opiekę jak u Wasyla, psychologa sportowego, pierwszego trenera ( takiego jak pan śp. Gmitruk) , trenera od przygotowania fizycznego, kogoś kto podciera tyłeczek, podaje ręczniczek, masuje, zamawia jedzonko, karmi, kupuje bilety na ZTM itp. to jakby potoczyła się jego kariera. Czy by został wystawiony na jeden złoty strzał jak Wawrzyk i Kołodziej, czy by coś tam powojował.

Co by nie mówić, pan Gołota, to kawał pięściarza, medalu na olimpiadzie byle bum nie zdobywa, jednak amatorka i zawodostwo to są dwa różne światy (o czym świadczy Zimnoch vs Wilder ;) ). Ale skille to jedno, a mentalność to drugie. I zawsze będzie: "Co by było gdyby"?

Odpowiedz polub

Z Andrew mam 4 główne wspomnienia:

1. Jego walka o pas Mistrza Świata, w której dostał wpierdol w mniej niż minutę. Walka się rozpoczyna, Brewster napierdala Gołotę jak w bęben, a komentator w TV na to: "Spokojnie, te ciosy niewiele ważą. Powiedziałbym, że to takie 'groszóweczki'". Po chwili mamy KO i do potocznego słownika wchodzi określenie "dostać wpierdol w mniej niż w jedną Gołotę" (czyli mniej niż w minutę). Później nawet z tego rwali łacha w kabaretach, konkludując, że Andrew z tych "groszóweczek" uzbierał całkiem niezłą sumkę:lol:

2. Teorie spiskowe po porażkach z Bowe'em, że Andrzej na lajcie rozjechałby murzyna, ale musiał przegrać te walki (czyli się podłożyć), bo mafia obstawiała grubą kasę na Riddick'a i gdyby Gołota spierdolił im te zakłady, to zakopali by go na pustyni wraz z całą rodziną.
W sumie lepsze takie tłumaczenie, niż spojrzenie prawdzie w oczy, że nasza "ostatnia nadzieja białych" była cholernie słaba psychicznie i nie wytrzymywała presji podczas wielkich, najważniejszych walk.

3. Kazik Staszewski zafascynowany Andrew, kręcący nawet kawałek ku chwale Gołoty, a po jego porażce z Tysonem i ucieczce z ringu, stający się jego głównym krytykiem (jak być fanem, to do końca...)

4. Te wszystkie wywiady z Andrzejem, gdzie tak dukał i ledwo zdania klecił, że z biegu mi to otwierało oczy na fakt, jak bardzo niebezpiecznym sportem jest boks i jaki rozpierdol robi on w mózgu. Zawodnicy MMA podczas wywiadów, w porównaniu do tamtego, to normalnie erudyci i oratorzy.
Więcej grzechów nie pamiętam:tiphatb:

Odpowiedz polub

Andrzej Gołota ikona, legenda polskiego boksu, radość, smutek, kontrowersje, miał ten zadziorny wygląd budzący strach w oczach przeciwników.

Pamiętam jak się wstawało za dzieciaka na walki Andrew, walk z Bowe i Lewisem nie pamiętam, bo miałem 2,3 lata :D ale dalsze walki już pamiętam w tym z Mikiem Tysonem(chociaż wolałbym zapomnieć o tej słynnej ucieczce). To były najlepsze czasy polskiego boksu, bo pomimo porażek to Andrzej cały czas był na topie(nie to co te dzisiejsze sieroty, nakrzyczą, a potem jeb i kończy się kariera za oceanem). Boks z tamtych lat zaszczepił u mnie sporty walki, do momentu poznania mma, cały czas oglądałem gale bokserskie. Andrew w czasie swojej kariery miał to czego nie mają dzisiejsi polscy fajterzy - potrafił bić się z ciemnoskórymi pięściarzami.

Odpowiedz polub

Gołota to taka trochę postać tragiczna polskiego boksu, bo facet umiejętności pięściarskie miał na poziomie mistrzowskim (medali na olimpiadach za frajer nie rozdają), ale jego psychika kompletnie za nimi nie nadążała. Andrzej to niemal 1 do 1 personifikacja tego powiedzenia, że 90% sukcesu w sportach walki to silna psychika, a pozostałe 10% tkwi w głowie. Ciekaw jestem, czy gdyby Gołotą zajął się jakiś wyjebany w kosmos magik od psychologii sportowej, to udałoby się Andrzejowi na tyle uprzątnąć poddasze, żeby zacząć wygrywać najważniejsze swoje walki? (bo skillsy ku temu miał jak cholera) Niestety tego już się nigdy nie dowiemy, a szkoda, bo wrażenie niedosytu i niewykorzystanego potencjału już chyba zawsze będzie otaczało tego pięściarza.

Odpowiedz polub

1992 r. ciemna uliczka na Grinpojncie w Czikago — wracam do swojego mieszkania po bilety na walkę Gołoty, których zapomniała zabrać moja dziewczyna Jolanta. W mieszkaniu spotykam Voyslava wysłanego przez Kalviego & Leviego, aby mnie zabił. Na szczęście Voyslav wcześniej testował nowe ziarna ekstremalnie mocnej robusty i musiał udać się do toalety. W czasie ucieczki z mieszkania przypadkowo potrącam przechodzącego przez jezdnię Rurzala samochodem. Kalvi & Levi rozpoczynają za mną pościg, który kończy się w cyrku. Zostajemy tam uwięzieni przez właściciela, który wzywa swojego przyjaciela — Łysego z fejmu. Łysy zabiera Kalviego & Leviego do osobnego pokoju. W międzyczasie udaje mi się oswobodzić z więzów. Chciałem uciec z cyrku, ale zdecydowałem się jednak pomóc Kalviemu & Leviemu. W zamian za pomoc Rurzal darował mi życie, ale kazał uciekać z miasta pod groźbą śmierci. Do Union Hall, Countryside na walkę Gołoty nie dojechałem jednak z innego powodu, ale to już zupełnie inna historia...

Odpowiedz 8 polubień