W ostatni weekend odbyły się aż dwie gale UFC – UFC 175: Weidman vs. Machida oraz The Ultimate Fighter 19 Finale. Oba wydarzenia obfitowały w ciekawe starcia, a niejeden zawodnik dopisał do swojego CV – oprócz zwycięstwa lub porażki – kolejne rekordy, które amerykańskie portale skrzętnie wyłapały i podały do wiadomości fanów.

UFC 175: Weidman vs. Machida

Faworyci zwyciężyli w czterech z dziesięciu starć.

Wszystkie dziesięć pojedynków trwało godzinę, 54 minuty i 45 sekund.

Chris Weidman (MMA 12-0, UFC 8-0) pok. Lyota Machidę (MMA 21-5, UFC 13-5) 

Weidman został pierwszym zawodnikiem w historii UFC, który zdobył pas z nieskazitelnym bilansem, a następnie obronił pas więcej niż jednokrotnie.

Osiem zwycięstw z rzędu Chrisa to druga pod względem długości aktualna passa w UFC. Mistrza kategorii średniej wyprzedza tylko Jon Jones (11).

Machida przegrał pierwszą walkę w kategorii średniej UFC.

W ostatnich dziesięciu starciach Machida zaliczył pięć zwycięstw i tyleż samo porażek.

Do tej pory Brazylijczyk pięciokrotnie walczył w pojedynkach, w których stawką był pas mistrzowski. Dwukrotnie wygrał i trzy razy przegrał.

Ronda Rousey (MMA 10-0, UFC 4-0) pok. Alexis Davis (MMA 16-6, UFC 3-1)

Nokaut Rousey w 16. sekundzie walki jest drugim najszybszym w historii starć mistrzowskich w UFC. „Rowdy” ustępuje tylko Andriejowi Arłouskiemu, który na UFC 55 posłał na deski Paula Buentella sekundę wcześniej.

Rousey została pierwszym mistrzem UFC, który w bieżącym roku obronił tytuł dwukrotnie.

Amerykanka kończyła przed czasem cztery ostatnie pojedynki w UFC. Tylko Matt Brown (pięć) ma aktualnie lepszą serię w całej organizacji.

Po każdym występie w UFC Rousey otrzymywała do tej pory bonus.

Davis przegrała przez nokaut pierwszy raz od stycznia 2009 roku.

Uriah Hall (MMA 9-4, UFC 2-2) pok. Thiaga Santosa (MMA 9-3, UFC 1-2)

Thiago Santos przegrał przez decyzję pierwszy raz w karierze.

Russell Doane (MMA 14-3, UFC 2-0) pok. Marcusa Brimage’a (MMA 6-3, UFC 3-2)

Dla Marcusa Brimage’a sobotni występ był debiutem w kategorii koguciej. Jak się później okazało, nieudany.

Karta wstępna

Urijah Faber (MMA 31-7, UFC 7-3) jest niepokonany w starciach, w których stawką nie był pas mistrzowski.

Faber kończył rywali w WEC i UFC trzynastokrotnie. Wraz z Vitorem Belfortem i Nate’em Diazem pozwala mu to zająć pod tym względem drugie miejsce w historii obu organizacji tuż za Andersonem Silvą (14).

Alex Caceres (MMA 10-6, UFC 5-4) uległ w  pięć z sześciu przegranych starciach przez poddanie.

Bruno Santos (MMA 14-1, UFC 1-1) dopisał w sobotę 12. zwycięstwo przez decyzję. Tylko dwukrotnie w karierze Brazylijczyk wygrywał w inny sposób.

Chris Camozzi (MMA 19-8, UFC 6-5) przegrał ostatnie trzy pojedynki.

Rob Font  (MMA 11-1, UFC 1-0) wygrał już trzeci raz w 2014 roku.

The Ultimate Fighter 19 Finale 

Na całej karcie walk faworyci wygrali stosunkiem 6-5.

Jedenaście pojedynków trwało łącznie godzinę, 38 minut i 11 sekund.

Frankie Edgar (MMA 17-4-1, UFC 11-4-1) pok. B.J. Penna (MMA 16-10-2, UFC 12-9-2)

Frankie Edgar został drugim zawodnikiem UFC w historii, który pokonał tego samego rywala trzykrotnie. Oprócz „The Answer” tej sztuki dokonał Tito Ortiz (trzy zwycięstwa z Kenem Shamrockiem).

Od zejścia do kategorii piórkowej Edgar wygrał dwa z trzech starć.

Frankie zakończył pojedynek przez nokaut po raz pierwszy od października 2011 roku. Wtedy to ciosy zawodnika z New Jersey doprowadziły do nieprzytomności Graya Maynarda.

Penn zakończył karierę po niedzielnej porażce.

W ostatnich siedmiu walkach Penn wygrał i zremisował po razie, natomiast przegrał aż pięciokrotnie.

Hawajczyk uległ przez nokaut dopiero trzeci raz w karierze. Ostatnio Penn przegrał przez TKO w 2009 roku, kiedy to po czwartej rundzie jego narożnik postanowił wycofać go z dalszej walki z Georges’em St. Pierre’em.

Corey Anderson (MMA 3-0, UFC 1-0) pok. Matta Van Burena (MMA 6-3, UFC 0-1)

Corey Anderson wygrał wszystkie trzy walki w karierze przez nokaut w pierwszej rundzie.

Nokaut Andersona w 61. sekundzie walki to najszybsze skończenie w historii finałowych walk zawodników programu „The Ultimate Fighter”.

Matt Van Buren dwie z trzech przegranych walk kończył na deskach.

Eddie Gordon‘s (MMA 7-1, UFC 1-0) pok. Dhiega Limę (MMA 9-2, UFC 0-1)

Z kolei nokaut Gordona w 71. sekundzie jest drugim najszybszym skończeniem w historii finałowych walk zawodników programu „The Ultimate Fighter”.

Nokaut Gordona jest czwartym najszybszym w historii debiutujących zawodników wagi średniej.

Dhiego Lima przegrał przez nokaut pierwszy raz w karierze.

Derrick Lewis (MMA 11-2, UFC 2-0) pok. Carlosa Augusta Filha (MMA 6-3, UFC 0-1)

Derrick Lewis jest niepokonany od ośmiu pojedynków.

Lewis zakończył 10 z 11 zwycięskich pojedynków przez nokaut. Wśród nich są oba skończenia w UFC.

„Guto Inocente” przegrał przez nokaut pierwszy raz w karierze.

Dustin Ortiz (MMA 14-3, UFC 3-1) pok. Justina Scogginsa (MMA 9-1, UFC 2-1)

Ortiz wygrał dwie z trzech walk w UFC przez decyzję.

Justin Scoggins przed porażką w niedzielę był niepokonany od początku kariery.

Karta wstępna

Jesse Ronson (MMA 13-5, UFC 0-3) nie wygrał jeszcze żadnej walki w UFC. Kanadyjczyk jest pierwszym zawodnikiem w historii organizacji, który przegrał trzy starcia z rzędu przez niejednogłośną decyzję.

Leandro Issa (MMA 12-4, UFC 1-1) wygrał przez poddanie pierwszy raz od października 2010 roku.

Jumabieke Tuerxun (MMA 14-2, UFC 0-2) przegrał przez poddanie pierwszy raz w karierze.

Juan Manuel Puig (MMA 11-3, UFC 0-1) przegrał przez nokaut pierwszy raz w karierze.

Daniel Spohn (MMA 8-4, UFC 0-1) wygrał tylko dwie z ostatnich sześciu zawodowych walk.

Sarah Moras (MMA 4-1, UFC 1-0) wygrała przez decyzję pierwszy raz od początku startów w MMA.

Alexis Dufresne (MMA 5-1, UFC 0-1) przegrała pierwszą walkę w karierze. Wcześniej Amerykanka pokonała pięć rywalek przed czasem.

Robert Drysdale (MMA 7-0, UFC 1-0) wygrał wszystkie siedem zawodowych pojedynków przez poddanie w pierwszej rundzie. As grapplingu spędził do tj pory w klatkach jedynie dziesięć minut i pięćdziesiąt siedem sekund. Najdłuższym starciem zawodnika z Nevady była walka na AFC 4 „Revelation”, na którym zmusił do odklepania balachy Claya Davidsona w drugiej minucie i szóstej sekundzie boju.

Źródło: MMAJunkie.com i FightMetric.com